Verschillende systemen

De osteopathie werkt in drie verschillende systemen:
het pariëtale systeem, het viscerale systeem en het cranio-sacrale systeem.

Het pariëtale systeem

Dit systeem omvat het bewegingsapparaat. Onder het bewegingsapparaat vallen alle botten, pezen, spieren, gewrichten en de wervels. De behandeling van een paard of hond begint meestal aan de wervelkolom. 

In de wervelkolom zijn vaak blokkades te vinden. Een geblokkeerde wervel loopt een paard op door bijvoorbeeld een val, vastliggen in de stal etc. 

Bij honden kunnen wervels geblokkeerd raken door o.a. te wild spel of te abrupte bewegingen. Een blokkade betekent dat de beweeglijkheid tussen twee wervels verdwenen of verminderd is. 

Tussen twee wervels treden twee zenuwen uit, één naar links en één naar rechts. Bij een blokkade is de werking van deze zenuw vaak verstoord. Deze zenuw geeft dan verstoorde informatie naar het gebied dat hij moet aansturen (spier, huid, organen etc.), waardoor dit gebied in de problemen kan raken. 

In het gebied van een blokkade zijn de spieren daardoor in veel gevallen te hard en is de huid overgevoelig.

Het pariëtale systeem

Dit systeem omvat het bewegingsapparaat. Onder het bewegingsapparaat vallen alle botten, pezen, spieren, gewrichten en de wervels. De behandeling van een paard of hond begint meestal aan de wervelkolom. 

In de wervelkolom zijn vaak blokkades te vinden. Een geblokkeerde wervel loopt een paard op door bijvoorbeeld een val, vastliggen in de stal etc. 

Bij honden kunnen wervels geblokkeerd raken door o.a. te wild spel of te abrupte bewegingen. Een blokkade betekent dat de beweeglijkheid tussen twee wervels verdwenen of verminderd is. 

Tussen twee wervels treden twee zenuwen uit, één naar links en één naar rechts. Bij een blokkade is de werking van deze zenuw vaak verstoord. Deze zenuw geeft dan verstoorde informatie naar het gebied dat hij moet aansturen (spier, huid, organen etc.), waardoor dit gebied in de problemen kan raken. 

In het gebied van een blokkade zijn de spieren daardoor in veel gevallen te hard en is de huid overgevoelig.

Het viscerale systeem

Hieronder vallen alle organen en bloedvaten. Het viscerale systeem kan op twee manieren verstoord raken. 

Een eerste oorzaak is vanuit het orgaan zelf. Een voorbeeld: als een darm een flinke wormbesmetting heeft doorgemaakt, kan de darm een spanning opbouwen die een vrije beweeglijkheid belemmert. Deze verminderde beweeglijkheid belemmert een goed functioneren van de darm, waardoor er op langere termijn klachten kunnen ontstaan als een gevoeligheid rond de buik bij aanraken, moeilijk op gewicht te houden zijn en gevoelig zijn voor koliek of diarree. 

Een tweede oorzaak van problemen in het viscerale systeem komt vanuit de wervelkolom. Een voorbeeld: als de wervels, waar vandaan de bezenuwing naar de darm afkomstig is, geblokkeerd zijn, wordt de darm niet aangestuurd zoals noodzakelijk is. Deze verminderde aansturing zorgt voor een minder goed functioneren van de darm wat dit gebied gevoeliger maakt. Optimale voedselopname wordt zo belemmerd, waardoor het lichaam harder moet werken om uit dezelfde hoeveelheid voer toch voldoende voedingsmiddelen te halen. 

Dit kan allerlei klachten geven als vermoeidheid, afvallen en minder energie hebben. Het viscerale systeem van paard en hond verschillen erg van elkaar doordat een paard een planteneter is en een hond een vleeseter. Dit maakt ook dat de behandeling van het viscerale systeem van een paard een andere aanpak vraagt dan de behandeling van het viscerale systeem van een hond.

Het viscerale systeem

Hieronder vallen alle organen en bloedvaten. Het viscerale systeem kan op twee manieren verstoord raken. 

Een eerste oorzaak is vanuit het orgaan zelf. Een voorbeeld: als een darm een flinke wormbesmetting heeft doorgemaakt, kan de darm een spanning opbouwen die een vrije beweeglijkheid belemmert. Deze verminderde beweeglijkheid belemmert een goed functioneren van de darm, waardoor er op langere termijn klachten kunnen ontstaan als een gevoeligheid rond de buik bij aanraken, moeilijk op gewicht te houden zijn en gevoelig zijn voor koliek of diarree. 

Een tweede oorzaak van problemen in het viscerale systeem komt vanuit de wervelkolom. Een voorbeeld: als de wervels, waar vandaan de bezenuwing naar de darm afkomstig is, geblokkeerd zijn, wordt de darm niet aangestuurd zoals noodzakelijk is. Deze verminderde aansturing zorgt voor een minder goed functioneren van de darm wat dit gebied gevoeliger maakt. Optimale voedselopname wordt zo belemmerd, waardoor het lichaam harder moet werken om uit dezelfde hoeveelheid voer toch voldoende voedingsmiddelen te halen. 

Dit kan allerlei klachten geven als vermoeidheid, afvallen en minder energie hebben. Het viscerale systeem van paard en hond verschillen erg van elkaar doordat een paard een planteneter is en een hond een vleeseter. Dit maakt ook dat de behandeling van het viscerale systeem van een paard een andere aanpak vraagt dan de behandeling van het viscerale systeem van een hond.

Het viscerale systeem

Hieronder vallen alle organen en bloedvaten. Het viscerale systeem kan op twee manieren verstoord raken. 

Een eerste oorzaak is vanuit het orgaan zelf. Een voorbeeld: als een darm een flinke wormbesmetting heeft doorgemaakt, kan de darm een spanning opbouwen die een vrije beweeglijkheid belemmert. Deze verminderde beweeglijkheid belemmert een goed functioneren van de darm, waardoor er op langere termijn klachten kunnen ontstaan als een gevoeligheid rond de buik bij aanraken, moeilijk op gewicht te houden zijn en gevoelig zijn voor koliek of diarree. 

Een tweede oorzaak van problemen in het viscerale systeem komt vanuit de wervelkolom. Een voorbeeld: als de wervels, waar vandaan de bezenuwing naar de darm afkomstig is, geblokkeerd zijn, wordt de darm niet aangestuurd zoals noodzakelijk is. Deze verminderde aansturing zorgt voor een minder goed functioneren van de darm wat dit gebied gevoeliger maakt. Optimale voedselopname wordt zo belemmerd, waardoor het lichaam harder moet werken om uit dezelfde hoeveelheid voer toch voldoende voedingsmiddelen te halen. 

Dit kan allerlei klachten geven als vermoeidheid, afvallen en minder energie hebben. Het viscerale systeem van paard en hond verschillen erg van elkaar doordat een paard een planteneter is en een hond een vleeseter. Dit maakt ook dat de behandeling van het viscerale systeem van een paard een andere aanpak vraagt dan de behandeling van het viscerale systeem van een hond.

Het cranio-sacrale 
systeem

Dit systeem wordt gevormd door het cranium (de schedel), het sacrum (het heiligbeen) en de bindweefselvliezen (dura) die deze twee regio’s met elkaar verbinden. 

Zoals alle andere structuren in het lichaam hebben de schedelbeenderen en het heiligbeen ook een eigen beweeglijkheid. De schedelbeenderen bewegen in een bepaald ritme. Dit cranio-sacrale ritme wordt bepaald door de aanmaak van hersenvocht (liqour cerebro-spinalis) in de schedel. Op het moment van aanmaak van hersenvocht zet de schedel wat uit, op het moment van afvoer van hersenvocht krimpt de schedel weer. 

Door de bindweefselverbindingen is dit ritme niet alleen aan de schedel te voelen, maar ook elders in het lichaam. Dit zeer subtiele ritme is niet met het blote oog te zien, maar wel met ervaren handen te voelen. 

Op het moment dat dit ritme belemmerd wordt in zijn beweeglijkheid, wordt het goed functioneren van het cranio-sacrale systeem belemmerd en kunnen er klachten ontstaan. Het cranio-sacrale systeem kan op verschillende manieren uit evenwicht raken. Bijvoorbeeld door trauma (een klap tegen het hoofd, een zware bevalling), maar ook door ziektes als tandwortelontstekingen en bij- of voorhoofdsholte ontstekingen. 

Een cranio-sacraal systeem dat niet vrij beweeglijk is kan klachten gaan uiten op verschillende gebieden. Hormonale problemen, gedragsveranderingen en koortsen zijn klachten die allemaal hun oorzaak kunnen hebben in het cranio-sacrale systeem.

Het cranio-sacrale 
systeem

Dit systeem wordt gevormd door het cranium (de schedel), het sacrum (het heiligbeen) en de bindweefselvliezen (dura) die deze twee regio’s met elkaar verbinden. 

Zoals alle andere structuren in het lichaam hebben de schedelbeenderen en het heiligbeen ook een eigen beweeglijkheid. De schedelbeenderen bewegen in een bepaald ritme. Dit cranio-sacrale ritme wordt bepaald door de aanmaak van hersenvocht (liqour cerebro-spinalis) in de schedel. Op het moment van aanmaak van hersenvocht zet de schedel wat uit, op het moment van afvoer van hersenvocht krimpt de schedel weer. 

Door de bindweefselverbindingen is dit ritme niet alleen aan de schedel te voelen, maar ook elders in het lichaam. Dit zeer subtiele ritme is niet met het blote oog te zien, maar wel met ervaren handen te voelen. 

Op het moment dat dit ritme belemmerd wordt in zijn beweeglijkheid, wordt het goed functioneren van het cranio-sacrale systeem belemmerd en kunnen er klachten ontstaan. Het cranio-sacrale systeem kan op verschillende manieren uit evenwicht raken. Bijvoorbeeld door trauma (een klap tegen het hoofd, een zware bevalling), maar ook door ziektes als tandwortelontstekingen en bij- of voorhoofdsholte ontstekingen. 

Een cranio-sacraal systeem dat niet vrij beweeglijk is kan klachten gaan uiten op verschillende gebieden. Hormonale problemen, gedragsveranderingen en koortsen zijn klachten die allemaal hun oorzaak kunnen hebben in het cranio-sacrale systeem.
Share by: